ಭಾನುವಾರ, ಅಕ್ಟೋಬರ್ 26, 2014

ಚಲನೆಯೇ ಚೇತನದ ಚಿಹ್ನೆ-


ಇಂದು ಭಾನುವಾರ, ಬೆಂಗಳೂರಿಗರಿಗೆ ಮಳೆಯಿಂದ ಅಕ್ಷರಷಃ ಭಾನು ಇಲ್ಲದ ವಾರ. ಇಂತಹ ಸುಮದುರ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಾಗೇ ಕುವೆಂಪು ಬರೆದ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕ ಹಿಡಿದಿದ್ದೆ. ಓದುತ್ತಾ ಓದುತ್ತಾ ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾದವು.

"ಹೇಳಿದೊಡನೆ ನಂಬಬಹುದಾದದ್ದು ಶ್ರುತಿ, ಹೇಳಿದ್ದು ಸಕಾರಣವಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ನಂಬುವುದು ಮತಿ, ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಸ್ವಂತ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ತಂದುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ನಂಬುವುದು ಅನುಭೂತಿ."

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕುತೂಹಲ ಕೆರಳಿಸಿ ಓದಿಸಿದ ಸಾಲುಗಳು.

ಸಂಜೆತನಕ ಓದಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಹೊರಗೆ ಹೋಗೋಣವೆಂದೆನಿಸಿ, ಪುಸ್ತಕ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು, ಓದಿದ್ದನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕುತ್ತಾ ಒಂದು ದೇವಸ್ಥಾನದೆಡೆಗೆ ನಡೆದೆ.
ಅದು ಗಿರಿನಗರದಲ್ಲಿರುವ ಆoಜನೇಯನ ಗುಡಿ. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಒಳಗಡೆ ನಡೆದೆ. ಹಾಗೇ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ನಿಂತಾಕ್ಷಣ ತಲೆ ತಿರುಗಿತು.
ಅಬ್ಬಾ! ಅದೆಷ್ಟು ಜನ, ಎಲ್ಲರೂ ಓಟಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟವರಂತೆ ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಮೀರಿದಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಹನುಮಪ್ಪನನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಒಬ್ಬರನ್ನು ಒಬ್ಬರು ತಳ್ಳುತ್ತಾ, ಮುಂದಿನವನು ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಧಾನವಾದರೆ ಅವನನ್ನು ಹಿಂದಿಕ್ಕಲು ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಾ ಗಿರ ಗಿರನೆ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಅಭೀಷ್ಟ ಸಿದ್ಧಿಗಾಗಿ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ಕೈ ಮುಗಿದು ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಿರುವರೇನೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ಓಟಕ್ಕೆ ತಯಾರಾಗಿ ಅರ್ಚಕನ ಸಿಗ್ನಲ್ಗೆ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದಾರೆ.
ರೈಲ್ವೇ ನಿಲ್ದಾಣದಂತೆ ತೋರುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಮಹಾಶಯನನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಯಾಕಪ್ಪಾ ರಾಜ ಈತರ ಓಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು, ಅಯ್ನೋರು 41 ಸುತ್ತು ಹೊಡಿಯಾಕ್ ಹೇಳಿದರೆ ಅದೇನ್
ಬೇಗ ಮುಗಿಯುತ್ತಾ, ಮುಗೀದಲೆ ಹೋಗಂಗಿಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೇ ಅಂದ.

ಸರಿ ನೀನಿನ್ನು ಓಡಪ್ಪಾ ಅಂತ ಹೇಳಿ, signal light ಇಲ್ಲದ traffic ನಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆ ದಾಟುವ ಪರದಾಟದ ಪಾದಾಚಾರಿಯಂತೆ ನುಗ್ಗಿ, ಹನುಮಪ್ಪನ ಮುಂದೆ ನಿಂತೆ.
ನೋಡಿದಾಕ್ಷಣ ಕಣ್ಣು ತುಂಬುವಂತಹ ಕೈ ಮುಗಿದು ರಾಮನನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಿರುವ ಪುಟ್ಟ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು
ಅರ್ಚಕರು ನಿಂಬೆಹಣ್ಣಿನ ಹಾರ ಹಾಕಿ, ತಿರುಗ್ಬೇಡ್ರೋ ತಲೆ ಸುತ್ತುತಾ ಇದೆ ಅಂತ ಕೈ ಮುಗಿದು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿರುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಯಾಕೀಗತಿ ನಿನಗೆ ಎಂದು ಅನಿಸಿ ಒಂದು ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಹೊರಟೆ. ಬರುವಾಗ ಅನಿಸಿತು.

ಪೂಜಾರಿಯ 41 ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆಯನ್ನು ಶ್ರುತಿ ಎಂದು ನಂಬಿ, ತಮ್ಮ ಆಸೆಗೋಸ್ಕರ ಅದನ್ನು ಮತಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡು. ಅನುಭೂತಿಯಾಗಲಿ ಎಂದು ಬಯಸುತ್ತಾರಾ ಜನ?

-ಹರೀಶ್

ಶನಿವಾರ, ಅಕ್ಟೋಬರ್ 18, 2014

ಸoಭಾಷಣೆ

ತಂದೆ ಮಗಳ ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಒಂದು ತುಣಕು.

ತಂದೆ    : ಮಗು, ನಿನಗೆ ಎಂತಹ ಗಂಡನ್ನು ಹುಡುಕಲಿ.

ಜಾಹ್ನವಿ : ಯಾಕಪ್ಪ? ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಹಾಗೆ ಈ ಮಾತು.

ತಂದೆ    : ಹಾಗೆ ಒಂದು ತೀಕ್ಷ್ಣ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡೋಣ ಅಂತ ಮನಸ್ಸಾಗಿದೆ. ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಾರಿಕೆಯ ಮಜಲನ್ನು ನೋಡೂ ಆಸೆ.

ಜಾಹ್ನವಿ : ಹಾಗೋ! ಸರಿ ಅಣ್ಣ, ಹಾಗೆ ಆಗಲಿ, ನಾನು ವಿಷಯೋಚಿತವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿ ಬಹಳ ದಿನವಾಗಿದೆ.

ತಂದೆ    : ಮಗು ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ತನ್ನ ಗಂಡ ಸೂರ್ಯನಂತಿರಬೇಕೆoದು ಆಸೆ ಇರುತ್ತೋ ಅಥವಾ ಚಂದ್ರನಂತಿರಬೇಕೆoದೊ?

ಜಾಹ್ನವಿ : ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಸುಲಬದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾದರೂ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿದೆ. ತಟ್ಟನೆ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕೆಂದರೆ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಒಂದು               ಹೆಣ್ಣು, ನನ್ನ ಗಂಡ  ತoಪಾದ ಮನಸ್ಸುಳ್ಳವನು, ಶಾoತ ಮೂರ್ತಿಯಾದ ಚಂದ್ರನಂತವನಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದೇ         ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ ಚಂದ್ರ ಪರಾವಲಂಬಿ, ಬೇರೆಯರನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಗಂಡನ್ನು ಯಾವ ಧೈರ್ಯದ ಮೇಲೆ   ಹೆಣ್ಣು ಮದುವೆಯಾದಾಳು? ಅದರ ಮೇಲೆ ಅವನು ಕಲೆಯುಳ್ಳ ಕುರೂಪಿ. ದಿನದಿನಕ್ಕೂ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಕಂಡು ಶುಕ್ಲಪಕ್ಷದ ತುದಿಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿರುವ ಗಂಡನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ ಆಮೇಲೆ ಕೃಷ್ಣ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸೋ ಕರ್ಮ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಬಂದರೆ? ಅದರಲ್ಲೂ ರಾತ್ರಿಪಾಳೆ ಮಾಡೋ ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಮಂಜಸ...
   
ತಂದೆ  : ಹಾಗಾದರೆ ಚಂದ್ರನನ್ನು ಇಷ್ಟು ಜರೆಯುವ ಹೆಣ್ಣು ಜಗತ್ಪ್ರಸಿಧ್ಧನಾದ, ಸ್ವಾವಲಂಭಿಯಾದ, ಸದಾ ಜಗಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಸವೆಯುತ್ತಿರುವ ಸೂರ್ಯನಂತವನು ಇಷ್ಟವಾದಾನೆ?

ಜಾಹ್ನವಿ : ಖಂಡಿತಾ ಇಲ್ಲ. ಸದಾ ಜನರ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿರುವ ಗಂಡು ಹೆಂಡತಿಗೆಲ್ಲಿ ಸಮಯ ಕೊಟ್ಟಾನು? ಸದಾ ಬೇರೆಯಾವರಿಗೋಸ್ಕರ ತನ್ನ ಒಡಲನ್ನು  ಬೆಂಕಿಯ ಉಂಡೆಯನ್ನಾಗಿಸಿಕೊoಡು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಧಗ ಧಗನೆ ಉರಿಯುತ್ತಿರುವವನ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಎಲ್ಲಿ.

ತಂದೆ    : ಸದಾ ಹೆಣ್ಣಿನ ಸುತ್ತಲೇ ಸುತ್ತರಿಯುವ ಚಂದ್ರನoತವನೂ ಬೇಡ, ಹೆಣ್ಣನ್ನೇ ತನ್ನ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುವoತೆ  ಆಕರ್ಷಿತನಾದ ಭಾಸ್ಕರನಂತವನೂ ಬೇಡ ಅಂದರೆ, ಚಕ್ರವರ್ಥಿಯಾದ ಗಂಡ ಬೇಕು ಆದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿರಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಆಗದ ವಾದವೇ ನಿನ್ನದು?

ಜಾಹ್ನವಿ : ಹೆಣ್ಣು ಯಾವಾಗಲೂ ಸೂರ್ಯನಂತಹ...

ಅಮ್ಮ : ಎoತದು ಕಾಡು ಹರಟೆ ಅಪ್ಪ ಮಗಳದು, ಊಟಕ್ಕೆ ಬನ್ನಿ ಹೊತ್ತಾಯ್ತು.

ತಂದೆ : ಸರಿ ನಡಿ ಊಟ ಮಾಡೋಣ, ನಿನ್ನ ಮಾದುವೆಗೆ ಇನ್ನೂ ಸಮಯ ಇದೆ, ಆಗ ಯಾವ್ದಾದ್ರು ಗುರು ಗ್ರಹದ ಗಂಡು ಹುಡ್ಕೋಣ.



-ಹರೀಶ್